Wydawca treści Wydawca treści

Rezerwaty przyrody

Na obszarze Nadleśnictwa Dobieszyn znajdują się cztery rezerwaty przyrody o charakterze leśnym, w których wyznaczono ochronę czynną (w rozumieniu ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r.). Rezerwaty te nie posiadają aktualnych planów ochrony, ani planów zadań ochronnych.

Rezerwat przyrody„Majdan" – został utworzony w 1990 r.  na podstawie Zarządzenia MOŚ,ZNi L z dnia 25 czerwca 1990 r. w celu zachowania zbiorowisk łęgowych oraz gradu niskiego z wielogatunkowymi drzewostanami pochodzenia naturalnego. Powierzchnia rezerwatu wynosi 50,79 ha, w tym grunty związane z gospodarką leśną stanowią 0,99 ha (nie uległa zmianie w stosunku do poprzedniej rewizji planu urządzenia lasu). Natomiast w stosunku do aktu prawnego powołującego rezerwat różnica wynosi +0,19 ha i jest związana z nowym pomiarem geodezyjnym. W rezerwacie wyznaczono siedlisko LMw. Zagrożeniem dla zbiorowisk roślinnych na tym terenie jest obserwowana od wielu lat tendencja obniżania się poziomu wód gruntowych, co w efekcie powoduje przesuszanie gleb i przekształcanie się siedlisk w kierunku gradów.

Rezerwat przyrody „Starodrzew Dobieszyński" - został utworzony w 1990 r. Zarządzeniem MOŚ,ZN i L z dnia 25 czerwca 1990 r. w celu zachowania unikalnego fragmentu Puszczy Stromieckiej. Drzewostan jak sama nazwa mówi obejmuje starodrzew dębowo-sosnowy naturalnego pochodzenia na siedlisku LMśw, część drzewostanu posiada dwupiętrową budowę. Całkowita powierzchnia rezerwatu wynosi 9,18 ha, w tym nieużytek – bagno 0,59 ha, grunty związane z gospodarką leśną stanowią 0,13 ha.

Rezerwat przyrody „Dęby Biesiadne im. Mariana Pulkowskiego" – został utworzony w 2006 r. Rozporządzeniem Wojewody Mazowieckiego Nr 19 z dnia 8 sierpnia 2006 r. w celu zachowania naturalnych gradów typowych (Tilio-Carpinetum typicum). Całkowita powierzchnia rezerwatu wynosi 17,20 ha, w tym grunty związane z gospodarką leśna stanowią 0,31 ha. Dominującym siedliskiem leśnym jest tu  Lśw, ponadto wyszczególniono siedlisko BMśw, Lw i LMw.

Rezerwat przyrody „Olszyny" – został utworzony w 1980 r. Zarządzeniem MLiPD z dnia 11 sierpnia 1980 r. w celu zachowania unikalnego, fragmentu lasu łęgowego pochodzenia naturalnego, z udziałem jawora na granicy jego zasięgu. Nazwa rezerwatu pochodzi od całego kompleksu olsów i olsów jesionowych, w którym leży rezerwat. Kompleks ten jest pozostałością po dawnej Puszczy Stromieckiej. Całkowita powierzchnia rezerwatu wynosi 28,88 ha, w tym grunty związane z gospodarką leśną stanowią 1,06 ha.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Wspomnienie pożegnania Marszałka

Wspomnienie pożegnania Marszałka

17 maja 1935 r. cała leśna Polska, z Dyrektorem Naczelnym Lasów Państwowych Adamem Loretem na czele żegnała Józefa Piłsudskiego w jego ostatniej drodze na Wawel. W tym roku przy miejscu pamięci na terenie Nadleśnictwa Dobieszyn, gdzie przed laty żegnano Marszałka nie odbyły się rocznicowe uroczystości, ale leśnicy symbolicznie złożyli tu kwiaty.

Józef Piłsudski zmarł 12 V 1935 r. Główne uroczystości żałobne odbyły się 17 V 1935 r. w Warszawie. Hołd Marszałkowi złożyły także Lasy Państwowe. Podczas wojny z sowietami w 1920 r. wielu leśników walczyło w szeregach ochotniczych pod dowództwem Józefa Piłsudskiego. Po zakończeniu walk wielu „leśnych” żołnierzy Marszałka zaczęło pracę w administracji LP. Był to jeden z powodów, dla których leśnicy darzyli go szczególnym szacunkiem.

 

Po uroczystościach warszawskich 17 V 1935 r. delegacja leśnictwa państwowego wyruszyła pod Warkę. W tym samym kierunku zmierzała delegacja dyrekcji LP w Radomiu. Leśnicy spotkali się przy trasie przejazdu pociągu z trumną i ciałem Marszałka, w uroczysku Kępa Niemojewska, w ówczesnym Nadleśnictwie Stachów (obecnie Nadleśnictwo Dobieszyn). By oddać hołd Wodzowi, przygotowano cztery olbrzymie ogniska i żałobną bramę z napisem „Lasy Państwowe” oraz flagami państwowymi i żałobnymi.

 

„Na tle pochodni z obu stron szlaku stanęły przy bramie szeregi Przysposobienia Wojskowego Leśników Warszawskiej dyrekcji Lasów Państwowych; przed nimi sztab administracji Lasów Państwowych z dyrektorem naczelnym p. Adamem Loretem, z dyrektorem Dunin-Markiewiczem z Dyr. Radomskiej i dyrektorem Edmundem Mickiewiczem z Warszawskiej Dyrekcji LP”. (Echa Leśne, 2 VI 1935)

 

„W ciemni nocy i ciemnym poszumie lasu około godziny 21-ej zbliżył się do Warki pociąg żałobny. Podła komenda „Prezentuj broń!”. Znieruchomiały szeregi Przysposobienia wojskowego Leśników, odkryły się głowy kierowników Administracji Lasów Państwowych. W kręgu płonących zniczów przesunął się wolno pociąg żałobny jak widmo”. (Echa Leśne, 2 VI 1935)

 

17 maja z okazji rocznicy tego wydarzenia w miejscu pożegnania Marszałka – przy głazie pamiątkowym w leśnictwie Kępa Niemojewska (w sąsiedztwie stacji PKP Grabów nad Pilicą) leśnicy, w tym Andrzej Matysiak, dyrektor RDLP w Radomiu, Jan Chryzostom Czachowski, emerytowany nadleśniczy Nadleśnictwa Dobieszyn i prezes Oddziału w Głowaczowie Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej oraz Paweł Sułkowski, nadleśniczy Nadleśnictwa Dobieszyn złożyli kwiaty.

 

W terenie radomskiej dyrekcji Lasów Państwowych w 1935 roku leśnicy żegnali Marszałka także w Radomiu, Szydłowcu, Kielcach, Jędrzejowie, w Nadleśnictwach Błogie i Siekierno oraz w tartakach Pionki i Zawadówka. Historię tę opisał Piotr Kacprzak, zastępca dyrektora RDLP w Radomiu w publikacji pt. „Lasy i leśnicy radomskiej dyrekcji Lasów Państwowych przez 100 lat niepodległości. Księga walki, pracy i pamięci. Wydanie okolicznościowe”.

 

 

Echa Leśne nr 14 z 2 czerwca 1935 r., s. 1. W części środkowej. W pierwszym rzędzie stoją od lewej strony: Jan Rajchel, NN, Jan Dunin-Markiewicz – dyrektor DLP w Radomiu, Edmund Mickiewicz – dyrektor DLP w Warszawie, Adam Loret – Dyrektor Naczelny Lasów Państwowych, NN, NN, NN. Zdjęcia po prawej i lewej stronie: plutony Przysposobienia Wojskowego Leśników DLP w Warszawie i Radomiu.